De eerste lessen op een Surinaamse school

Hoi hoi lieve mensen in Nederland! Ik vermaak me hier erg in Suriname en het bevalt goed. Ook heb ik op stage mijn eerste lessen gegeven. Hier een verslag over de verschillende lessen.

Rekenen over digitale en analoge tijd:
Ik verbaasde mij erover hoe goed deze les ging. Dit was mijn eerste les en het was namelijk niet wat ik had verwacht. Ik startte met een soort terugblik naar eerdere lessen, het was namelijk een herhalingsles. Dit ging goed en ik startte met de vraag wat het verschil was tussen analoog en digitaal. Dit wisten ze en ik gaf twee voorbeelden op het bord. Daarna ging ik een coöperatieve werkvorm doen. Elk kind kreeg een kaartje. De één kreeg bijv. een kaartje met daarop: half 10 en 9.30. Dit kind moest dan een ander kind zoeken met een kaartje, waarop 21.30 stond. Zo werd de ochtend en de avond tijd aan elkaar gekoppeld. Dit ging super goed, de kinderen waren enthousiast en vonden het erg leuk. Ook lukte het ze om de juiste combinaties te vinden. Daarna heb ik de opdrachten uit het boek uitgelegd (ze moeten namelijk ALTIJD de opdrachten op papier maken, ook al bereik je met een spel hetzelfde doel). Het orde houden ging ook goed in deze les. Ik had duidelijke afspraken gemaakt over vingers etc. Ook ben ik bezig geweest met de positieve benadering en het vertrouwen uitspreken naar kinderen. De kinderen stralen als ze een complimentje krijgen. Een jongetje had vandaag het bord schoongemaakt en had veel uit zichzelf voor mij gedaan. Ik zei tegen hem: let op, komt ie dan. Ik gaf hem een schouderklopje. Ik vroeg aan hem of hij wist wat het was. Hij wist dit niet, en ik legde hem uit dat het een schouderklopje was. Ik vertelde hem dat, dat betekent dat je iets heel goed hebt gedaan. Je had z'n hoofd moeten zien! Hij kreeg een big smile op z'n hoofd!

Spelling over de ei en ij (eerste les)
Bij deze les kwamen Ron en Frank (leraren uit Nederland) kijken. Ik blikte weer terug en ik startte mijn les. Deze les ging over woorden met de korte ei en met de lange ij. Alle kinderen kregen een kaartje met daarop een woord met een korte of lange ij. Op het bord had ik korte en lange geschreven en de kinderen moesten met hun kaartje in de goede rij gaan staan. Tot hier ging het prima, de kinderen maakte een mooie rij en ik wilde het op het bord schrijven. Ik had er niet bij na gedacht dat er veel k kinderen waren die niets te doen hadden. Het werd dus een chaos. Ik deed veel verschillende dingen om de rust weer terug te krijgen. (Kinderen benoemen, het stoplicht op rood zetten, kinderen mee laten lezen etc.) maar niets werkte. Toen heb ik alle kinderen weer naar hun plek gestuurd. Het werd weer rustig en ik kon alle woorden op het bord zetten. Nu stonden alle ei en ij woorden gesorteerd op het bord. Deze woorden konden ze gebruiken bij de opdrachten in hun werkboek. De kinderen moesten één opdracht op tijd en in stilte maken. Dit werkte uitstekend. Volgens mij hadden de kinderen nog nooit zo snel gewerkt. De andere opdrachten deden we klassikaal. Zij hadden in het werkboek een plaatje van een geit staan en zij moesten dan het woord invullen. Ik vroeg wat het woord moest zijn en daarna liet ik de kinderen nadenken of het woord met ei of ij geschreven moest worden. Dacht je ij, dan maakte je je lang. Dacht je ei, dan legde je, je handen op de tafel. Dit werkte erg goed en ze hadden er plezier in.

Spelling over de ei en ij (tweede les)
Dit was de slechtste les in de week vond ik. Ik had de coöperatieve werkvorm 'placemat' uitgekozen om alle woorden weer op te halen. De kinderen kregen een paar minuten de tijd om zoveel mogelijk woorden met de korte ei op te schrijven in hun eigen vak. Na die paar minuten moesten ze in hun groepje van 4, overleggen. Welk woord zou niemand in de klas hebben. Dat woord moesten ze in het midden zetten. Het werkte goed maar ik moest gigantisch vaak roepen dat het stil moest zijn. Weer had ik meerdere manieren geprobeerd. Uiteindelijk heb ik de werkvorm gestopt. Ik heb ze muisstil alles zelf laten maken in het werkboek. De kinderen waren onder de indruk en tijdens het nabespreken heb ik gevraagd aan de kinderen hoe we kunnen zorgen dat dit de volgende keer niet gebeurt. De kinderen gaven erg veel respons. Ik heb ze nog wel een compliment gegeven omdat ze heel stil en snel hadden gewerkt, nadat ik had gezegd dat ze het zelf moesten doen. Ik vond dit geen leuke les, omdat ik voor m'n gevoel de hele tijd moest mopperen.

Onder aan dit verslag zie je foto's van de verschillende lessen!